วันพุธที่ 24 ตุลาคม พ.ศ. 2550

เมื่อฉัน …ไม่มีค่า ในสายตาเธอ


เมื่อไม่อาจเป็นคนเดิม ที่สำคัญ

เมื่อสายตาคู่นั้น . . . ไร้ความห่วงหา

ฉันก็ยินดี . . . ลิ้มรสหยดน้ำตา

และจะกล้าลืมเธอในสักวัน

แล้วฉัน . . . จะเป็นคนใหม่ที่ดีกว่า

ไม่ต้องแขวนชีวิตไว้กับแววตาคู่นั้น

ไม่ต้องแคร์ว่า . . . เธอจะมองใครเป็นคนสำคัญ

ไม่ต้องร้าวหวั่นเมื่อเธอเฉยชา

แล้ววันหนึ่ง. . .

จะแสดงให้เธอเห็นว่า . . .

ค่าของคนที่ถูกเธอบอกลา

ไม่ได้ขึ้นอยู่กับ . . . คนไม่มีค่า อย่างเธอ

ขอโอกาส . . . ให้หยดน้ำตาใส

ได้รินไหล . . . ล้างความเหว่ว้า

ชะล้างความเจ็บในดวงตา

ลบรอยไหวพร่าไปจากใจ . . .

แล้ววันหนึ่ง . . . จะก้าวสู่มิตรภาพ

แล้ววันหนึ่ง . . . รอยยิ้มจะไม่ฉาบกั้นความหวั่นไหว

แล้ววันหนึ่ง . . . รอยน้ำตาจะจางไป

แล้ววันหนึ่ง . . . หัวใจต้องลืมเธอ

ไม่มีความคิดเห็น: